smagać się

См. также в других словарях:

• smagać — ndk I, smagaćam, smagaćasz, smagaćają, smagaćaj, smagaćał, smagaćany smagnąć dk Va, smagaćnę, smagaćniesz, smagaćnij, smagaćnął, smagaćnęła, smagaćnęli, smagaćnięty «uderzać batem, rzemieniem itp.; bić, chłostać» Smagał nieludzko konia batem.… …   Słownik języka polskiego

• chłostać się – wychłostać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} chłostać samego siebie; smagać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Biczownicy chłostali się do krwi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• smaganie — ↨ smaganie się n I rzecz. od smagać (się) …   Słownik języka polskiego

• ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… …   Słownik języka polskiego

• ciąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk a. dk Va, tnę, tnie, tnij, ciął, ciąćcięli, cięty {{/stl 8}}{{stl 7}} uderzać, bić, ranić czymś ostrym, cienkim, kaleczącym; rąbać, chlastać, smagać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciął go szablą przez twarz (po twarzy) .… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …   Słownik języka polskiego

• prażyć — ndk VIb, prażyćżę, prażyćżysz, praż, prażyćżył, prażyćżony 1. «poddawać produkty żywnościowe działaniu wysokiej temperatury; przypiekać» Prażyć mąkę, kaszę, kukurydzę. Prażyć coś na patelni, w garnku. Prażone kartofle. 2. «oddziaływać na kogoś… …   Słownik języka polskiego

• Ostern — Osterfest; Auferstehungsfest * * * Os|tern [ o:stɐn], das; , <meist ohne Artikel>: Fest der Auferstehung Christi: Ostern war verregnet; [(bes. nordd.:) zu/(bes. südd.:) an] Ostern verreisen; wir hatten ein schönes Ostern; <landschaftlich …   Universal-Lexikon

• ćwiczyć — ndk VIb, ćwiczyćczę, ćwiczyćczysz, ćwicz, ćwiczyćczył, ćwiczyćczony 1. «zaprawiać, sposobić do czegoś, doskonalić w czymś; wprawiać, kształcić» Ćwiczyć umysł, wolę. Ćwiczyć kogoś w sztuce wojennej. W czasie zabawy dzieci ćwiczyły sprawność… …   Słownik języka polskiego

• śmigać — ndk I, śmigaćam, śmigaćasz, śmigaćają, śmigaćaj, śmigaćał śmignąć dk Va, śmigaćnę, śmigaćniesz, śmigaćnij, śmigaćnął, śmigaćnęła, śmigaćnęli, śmigaćnąwszy 1. «wykonywać szybki ruch czymś trzymanym w ręce (zwykle czymś wąskim i długim); ciąć,… …   Słownik języka polskiego

• siekać — ndk I, siekaćam, siekaćasz, siekaćają, siekaćaj, siekaćał, siekaćany 1. «ciąć coś na drobne kawałki, uderzając nożem, tasakiem itp. raz po raz, szybko, wielokrotnie» Siekać koperek, pietruszkę. Siekać ziemniaki dla świń. Siekać mięso tasakiem. ∆… …   Słownik języka polskiego